Uçuklar çoğumuzda zaman zaman çıkmıştır. Görüntüleri bile canımızı sıkmaya yeter. Hepimiz uçukların bir baş belası olduğu konusunda hemfikiriz, ancak hangi faktörler bir kişinin uçuk çıkarma olasılığını artırır?
Kaynak: https://www.iflscience.com/are-cold-s…
Dünya çapında 3 milyardan fazla insanın Herpes tipi virüs (HSV-1) taşıyıcısı olduğu düşünülmektedir. Bu da insanların büyük bir kısmının uçuğu deneyimlediğini gösteriyor.
Uçuklar yüzde, genellikle dudak çevresinde oluşan kabarcıklardır.
Yaklaşık 10 gün içerisinde uçuk oluşacak, patlayacak ve kabuk bağlayacaktır. Genellikle tehlikeli olmamakla birlikte uçuklar ağrılı ve rahatsız edici olabilir. Ayrıca oldukça bulaşıcıdırlar, bu nedenle uçuk iyileşene kadar sevdiklerinizle temas etmekten kaçınmalısınız.
Ancak onca çabaya rağmen uçuk kurnaz bir virüstür.
Yetişkin nüfusta bu kadar yaygın hale gelmesinin nedeni, birçok insanın bu hastalığa sahip olduğunu fark etmemesi ve bilmeden etrafa yaymasıdır.
Uçuğa ne sebep olur?
Uçuk, çoğu zaman sinir hücresi kümelerinde uyku halindedir, ancak çeşitli faktörler aktivasyonunu tetikleyebilir. Bu faktörler farklı insanlar için farklıdır, ancak yaygın olanlar: yaralanma veya ameliyat geçirme, kanser kemoterapisi gibi bağışıklık sistemini zayıflatan tıbbi tedaviler, güneşe maruz kalma, stres ve menstrüasyon gibi faktörlerdir.
HSV-1 taşıyıcısı olan herkes uçuk geçirmiyor. Yapılan araştırmalar bunun genlerinizden kaynaklanabileceğini gösterdi.
Uçuklarda genetiğin etkisi düşündüğümüzden biraz daha farklıdır. Ancak bu, genlerinizin bir rol oynamadığı anlamına gelmez.
Gen dizilimindeki küçük farklılıklar, bir kişinin virüsten etkilendikten sonra sık sık uçuk geçirme olasılığını etkileyebilir.
Araştırmalar, HSV-1 ile enfekte olduktan sonra tekrar uçuklanan şanssız azınlığın, bağışıklık sistemlerinin virüse daha hassas tepki verebileceğini etkileyen genetik olarak önceden belirlenmiş faktörlere sahip olduğunu gösterdi.
Son zamanlarda yapılan genetik araştırmalar HSV-1’in insanlardaki geçmişini araştırdı ve bu virüsün muhtemelen birbirimizi öpmeye başladığımızda ortaya çıktığını öne sürdüler.
Çalışmanın eş kıdemli yazarı Dr. Christiana Scheib o dönemde yaptığı bir açıklamada, ‘Yaklaşık beş bin yıl önce bir uçuk türünün diğerlerinin önüne geçmesini sağlayan bir şey oldu, muhtemelen öpüşmeyle bağlantılı olabilecek bulaşmalarda bir artış oldu’ dedi.
Neredeyse hepimizin bir noktada HSV-1’e maruz kalacağı rahatsız edici bir gerçek.
Ve bilim insanlarının da ortaya koyduğu gibi, bu işte çoğumuzun genlerinin parmağı var.
